De afgelopen vijftien jaar is het aantal zzp’ers in de zorg met 700% gestegen. Daarmee heeft die snelgroeiende groep zorgverleners een groot aandeel bij het invullen van de personeelstekorten binnen zorgorganisaties. Toch is de inhuur van zzp’ers een veel genoemde reden voor de stijgende zorgkosten. Maar klopt dat wel? En waarom kiezen zoveel zorgverleners er eigenlijk voor om zzp’er te worden? Tijd om de voor- en nadelen van zzp’ers onder de loep te nemen en van een andere kant te belichten.
Financiële gevolgen voor eigen rekening.
De meest genoemde reden voor zelfstandig zorgverleners om te kiezen voor ondernemerschap is de vrijheid om te werken op je eigen manier. Dat blijkt uit onderzoek van Solopartners. Het voelen van een te hoge werkdruk staat op de tweede plek en het niet kunnen combineren van werk en privé op de derde. Zzp’ers ervaren meer werkplezier en balans dan toen ze nog in loondienst werkten. Dat verkleint de kans op burn-outklachten, ziekte en uitstroom naar werk buiten de zorg. Word je toch ziek als ondernemer? Dan ben je zelf verantwoordelijk voor de financiële risico's en niet de zorgorganisatie als werkgever. Kosten voor scholing, arbeidsongeschiktheidsverzekeringen en pensioenopbouw nemen zij voor eigen rekening. Tel deze werkgeverskosten op bij het brutosalaris van zorgverleners in loondienst en in vergelijking zijn zzp’ers niet zo duur meer.
Aangewezen op zelfstandigen.
Een ander voordeel voor werkgevers is dat zzp’ers vaak meer uren werken, omdat ze hun eigen werktijd en -plaats kunnen kiezen. Als de kinderen bijvoorbeeld bij vriendjes blijven spelen pakken ze last minute nog een avonddienst op. Om je een beeld te geven: Driekwart van de zorgverleners in loondienst werkt deeltijd, waarvan 60% 25 uur of minder. De zzp’ers via Dytter werken gemiddeld ruim 40 uur per week. Ze zijn op wisselende tijden beschikbaar en vaak ook nog dezelfde dag wanneer nodig. Dat verlicht de druk bij de anders onderbezette teams en cliënten krijgen meer aandacht. Planners kunnen dus prima aangewezen zijn op zzp’ers om de openstaande diensten in te vullen. Verder hebben zelfstandig zorgverleners een frisse blik en bakken aan ervaring door de afwisseling in hun werk.
Samen zijn we sterker.
Kortom: laten we de zzp’ers niet langer de schuld geven van de stijgende zorgkosten, want zonder zelfstandige zorgverleners zijn de problemen in de zorgsector nog groter. Het is tijd om in te zien dat ze de zorg een dienst bewijzen.