Maak kennis met onze collega Bart.

Hoe is jouw carrière bij Dytter begonnen?
Mijn carrière bij Dytter is nog relatief kort, over twee maanden zit ik er een jaar. Hiervoor werkte ik bij een ander techbedrijf in Beesd. Daar had ik het erg naar mijn zin, met hele leuke collega’s. Helaas werd het team waarin ik werkte opgeheven, het bedrijf ging een andere koers varen. Ik kreeg vanuit het bedrijf de mogelijkheid om ergens anders direct door te starten maar werd daar niet enthousiast van. Toen ben ik zelf op zoek gegaan en kwam ik via Google bij Dytter uit. Het sprak me meteen aan, en nog een pluspunt: het kantoor zit in Utrecht. Ik woon zelf in de stad dus kan altijd op de fiets springen. Na twee gesprekken voelde ik direct een klik, en andersom ook. 18 mei was mijn eerste werkdag, en ik zit er nog steeds iedere dag met veel plezier.

Wat zijn jouw werkzaamheden?
Ik hou me bezig met alle technologie binnen Dytter. Dit gaat dus voornamelijk om het platform, waar de zzp’ers en zorgorganisaties met elkaar in contact komen. Ik werk aan de voorkant, hetgeen wat de gebruiker ziet, en aan achterkant, hetgeen wat niemand ziet. ‘Het technische geweten van het bedrijf’ word ik ook wel eens genoemd haha, een leuk compliment. Technologie is iets waar ik me graag mee bezig houd, ik weet van alles iets en vind het leuk om alles in de gaten te houden. We integreren nieuwe functionaliteiten, lossen dingen op als het even niet werkt en draaien analyses voor de afdelingen sales en marketing.

Werken bij Dytter betekent werken aan een droom. Wat is jouw droom?
Pfoe, lastige vraag. Ik heb eigenlijk niet één droom. Dat maakt het lekker makkelijk, ik ben snel tevreden en zie altijd wel een mogelijkheid om iets leuks te doen. Geluk zit hem voor mij ook in de kleine dingen, die soms heel spontaan gebeuren. Maar mijn droom met Dytter is heel duidelijk: een internationaal gezelschap waarbij wij een hele hoop mensen aan zorg helpen. Met alleen maar blije gebruikers. En nu ik zo aan het dromen ben, zodra de grenzen weer open gaan zou ik heel graag naar Nieuw-Zeeland willen. Of als de terrassen open gaan, een biertje drinken na een mooie wandeling. Nou die droom moet binnenkort wel uitkomen toch?

Als je een dag in de schoenen van een andere collega mag staan, wie zou dat dan zijn?
Mijn interesse beperkt zich niet tot één persoon of team. Ik heb er eigenlijk ook nog nooit over nagedacht. Het zou me erg leuk lijken om eens een dag in de schoenen van Gretha te staan. Gretha heeft in haar werk binnen het community management dagelijks contact met zzp’ers. Ik zou het interessant vinden om mee te krijgen wat zij aan vragen binnenkrijgt, hoe zzp’ers reageren. Of sales. Zij hebben de hele dag door contact met (potentiële) klanten, ben benieuwd naar deze gesprekken. Ik besef me nu dat ik dan altijd met de gedachten mee zal kijken hoe we het platform kunnen optimaliseren. Kom ik dus toch weer bij development uit.

Jij hebt vorig jaar 8.000 kilometer gefietst. Dat is 25 keer van Groningen naar Maastricht. Vertel eens, waarom fietsen?
De vrijheid. Het geeft mij echt een gevoel van vrij zijn. Met fietsen kan ik heel makkelijk vanuit huis beginnen en ben ik snel in een omgeving buiten de betonnen jungle. En het is laagdrempelig. Je hebt weinig nodig om de sport uit te oefenen. Investeer wel in goede kleding, zadelpijn is geen grap. Toen ik de eerste keer op de fiets sprong ben ik rustig aan gestart met 19 kilometer. Je hoort verhalen van een hongerklop of zwabberbenen, daar had ik geen trek in. Maar het ging eigenlijk heel goed, dus de volgende dag breidde ik uit naar 50 kilometer. Sindsdien heb ik haast niet meer onder de 50 kilometer gefietst, het voelt anders alsof ik niets gedaan heb. Mijn doel voor dit jaar is om in totaal 9.000 kilometer te fietsen. Ik zit nu op 823, maar het jaar is pas net begonnen.

Binnen Dytter sta jij bekend als de analist. We kunnen jou altijd vragen om cijfers, berekeningen en analyses. Ben jij thuis ook degene die eerst op onderzoek uitgaat voordat je een keuze maakt?
De data induiken vind ik te gek. Het dashboard is één van de dingen die altijd bij mij openstaat op mijn beeldscherm. Dus als ik moet antwoorden op je vraag of ik thuis ook zo ben, nou en of. Het is niet voor niks dat ik bijvoorbeeld met het fietsen altijd alles op Strava zet. Ik wil weten hoeveel kilometer ik heb gefietst, wat mijn snelheid was, waar ik ben geweest. Zo combineer ik twee dingen die ik heel leuk vind: wielrennen en data. Maar ook als het gaat om het kopen van een nieuwe eettafel struin ik eerst het internet af. Ik wil zeker weten dat ik de tafel over vijf jaar nog steeds mooi vindt, dat het materiaal goed is en ik vergelijk altijd prijzen.

Aan welke huishoudelijk klus heb jij echt een hekel?
Schoonmaken. Ik ga liever op de fiets zitten. Met koken zie ik nog een beetje uitdaging, je kunt er je eigen twist aangeven en leert iedere keer weer iets nieuws. Plus je kunt er daarna zelf extra van genieten. Schoonmaken is altijd hetzelfde, en de volgende dag is het weer vies. Het gesprek over eventueel een schoonmaker voor thuis wordt nog steeds gevoerd haha.

Kun je ons iets vertellen wat zelfs collega’s nog niet weten?
Dat is moeilijk, want ik ben een open boek. Maar misschien weten collega’s nog niet dat ik fan ben van Shaun the Sheep. Een animatievideo van een schaap die gemaakt is van klei. Oke, fan, misschien is dat wat overdreven maar ik vind het humoristisch. Noem een aflevering en ik heb het gezien. Soms komen er nieuwe afleveringen online, die kijk ik zodra ik tijd heb. Het is ooit begonnen door een collega die mij dit filmpje liet zien tussen het werk door. Als een soort ontspanningsmoment. Nou dat werkte goed. Ik hou van die humor. Onlangs heb ik de dvd-box van Columbo gekocht. Ook zo’n serie waar ik echt van kan genieten.

We zijn bijna aan het einde, maar niet zonder de vraag van Tara te stellen: hoe was jij vroeger als kind?
Ik was een ontzettende boekenwurm. Als ik op de bank zat met een boek zat ik in mijn eigen wereld, ik reageerde amper als iemand mij iets vroeg. En ik was een jongetje die braaf zijn huiswerk deed. Ik vond school leuk, het was nuttig. Ik was en ben een spons, vind het leuk om kennis te absorberen. Kennis in de meest breedste zin van het woord. Nou ja, tot op zekere hoogte natuurlijk, geschiedenis vond ik bijvoorbeeld vreselijk. En ik was helemaal niet sportief, ik moest sporten. Wielrennen had ik toen nog niet uitgevonden, misschien had ik het dan wel leuk gevonden om te sporten. Maar ik zat op zwemmen. Nou goed, duursporten ligt mij in ieder geval wel. Mijn broer vertelde laatst dat ik vroeger altijd al bezig was met computers. Ik stelde bijvoorbeeld mijn eigen menu’s binnen het scherm samen. Dus eigenlijk heb ik van mijn hobby mijn werk gemaakt.