In onze columnreeks ‘Operatie Nieuw Welzijn’ werpt Dytter-oprichter André elk kwartaal een scherpe blik op de zorg en de stand van zaken rond de revolutie die wij daarin ontketenen met ons platform Dytter. Te beginnen bij waar de revolutie begon: bij het persoonlijke verhaal van André en zijn zieke vader.
Mijn moeder barstte in snikken uit aan de telefoon, toen op een avond in december 2014. Ze trok het niet meer en was radeloos. Dat mijn vader aan het dementeren was, daarvan was ik op de hoogte. Maar hoe snel het de afgelopen tijd was gegaan, dat was langs me heen gegaan - ik zat al een tijdje in de Verenigde Staten voor mijn baan bij Microsoft.
Ze vertelde hoe mijn vader soms volledig de weg kwijt was en ‘s avonds van straat geplukt moest worden als hij weer eens was verdwaald. Dit kon zo niet langer. Er moest iets gebeuren. En mijn moeder wist door alle emotie niet waar te beginnen.
Ik was gewend alles met een app te kunnen regelen. Had ik honger, dan stond er een half uur later een pizzakoerier voor de deur. Wilde ik een nieuw paar schoenen, dan werden die soms nog dezelfde dag gebracht. Wilde ik ergens naartoe, dan kreeg ik in no-time een notificatie dat de taxi klaar stond om te vertrekken.
Maar als het om het regelen van zoiets fundamenteels als thuiszorg gaat, dan werkt de wereld heel anders, zo ontdekte ik. Daar bestond geen app voor. Nee, ik kwam er al gauw achter dat ik in mijn lange carrière in de techsector nog nooit een systeem had gezien dat zo complex is als het systeem dat je genoodzaakt bent te gebruiken om thuiszorg te regelen voor je ouders. Iets met een kastje, een muur, nog een kastje, nog een muur, een huisarts die weinig kan doen, een zorgorganisatie die geen thuiszorg levert en een thuiszorgverlener die niet bij de juiste zorgorganisatie is aangesloten. ‘Fun fact’: in dat proces wordt de huisarts ook wel de ‘poortwachter’ genoemd - wacht even, hebben we het hier niet over de zorg?
Lang verhaal kort: ik maakte toen twee besluiten. Eén, ik regel die thuiszorg zelf wel, buiten de bestaande routes om. Twee, ik ga hier wat aan doen. Nadat ik punt één had geregeld ging ik aan de slag met punt twee. Ik nam afscheid bij Microsoft, belde met mensen binnen mijn netwerk en praatte met talloze mensen in de zorg.
Zo deed ik de ene na de andere krankzinnige ontdekking. Ik kwam er bijvoorbeeld achter dat het aantal zzp’ers in de zorg in negen jaar tijd met 333% was gestegen. In Duitsland zelfs met ruim 800%. Hoe dat kan? Nou, hele volksstammen in de zorg geven aan dat ze meer willen werken, maar dat de uren die ze kunnen werken niet te combineren zijn met hun privéleven. En minstens zoveel zorgverleners zijn het zat om zo weinig betaald te krijgen in verhouding tot de zwaarte en relevantie van hun werk - het malieveld staat niet voor niets steeds vol met protesterende zorgverleners. De oplossing voor velen van hen? Voor jezelf beginnen, als zelfstandig zorgverlener.
"Ik maakte toen twee besluiten. Eén, ik regel die thuiszorg zelf wel, buiten de bestaande routes om. Twee, ik ga hier wat aan doen."
Een enorme verschuiving in een enorme sector dus - de zorgsector is qua omzet even groot als de zakelijke dienstverlening, transport, horeca, groothandel en detailhandel bij elkaar. Tel daarbij op dat de digivaardigheid onder de 1,2 miljoen mensen die er werken, sterk is toegenomen en de komende jaren nog sterker gaat toenemen. Hetzelfde geldt voor de zorgvragers.
Met andere woorden: de tijd was rijp voor een revolutie in de zorg. De tijd was rijp voor een platform om iets heel eenvoudigs te doen. Een eenvoudig trucje dat we kennen van platformen als Airbnb, Uber, Booking en Thuisbezorgd: vraag en aanbod bij elkaar brengen en dat op zo’n slimme manier doen dat vrager én aanbieder sneller, makkelijker en voordeliger uit zijn dan voorheen. Het frappante was dus dat de techniek die nodig is om die eerder genoemde revolutie te ontketenen, voor het oprapen lag.
Flash forward naar nu. In de zorgnota van 2021 is geen budget opgenomen om de problemen in de zorg op te lossen. Het nieuwe regeerakkoord biedt ook geen oplossing. Ik kan er met mijn hoofd niet bij. Eén ding weet ik wel: Zorgplatform Dytter is een feit. En aan het aantal zorgorganisaties en zorgverleners dat zich aanmeldt zie ik: de revolutie is ontketend.